رستوران‌های نوستالژی در پایتخت‌های اروپایی
تاریخ انتشار: ۱۱ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۰۵۳۷۲
«مارتینیو دا آرکادا» در لیسبون پرتغال، «سوبرینو دی بوتین» در مادرید اسپانیا، «لَتوق دَقژون» در پاریس فرانسه،« پساراس» در آتن یونان، « شستیکا» در لیوبلیانا اسلوونی، «دت لیل آپوتک» در کپنهاگ دانمارک و «لبرفینگر» در براتیسلاوا اسلواکی، قدیمی‌ترین رستوران‌های نوستالژی در هفت پایتخت اروپایی هستند.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، غذا خوردن در بیرون از خانه از لذت‌های زندگی و یک سنت قدیمی و محبوب در سراسر جهان است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«مارتینیو دا آرکادا» واقع در منطقه باروک لیسبون، قدیمی‌ترین رستوران پایتخت پرتغال است که قدمت آن به سال ۱۷۸۲ بازمی‌گردد. البته تاریخ تأسیس این رستوران در اصل سال ۱۷۷۸ است که به‌عنوان یک آب‌میوه‌فروشی شروع به کار کرد که یخ نیز می‌فروخت. مؤسس مارتینیو دا آرکادا تأمین‌کننده رسمی یخ برای خانواده سلطنتی پرتغال بود. این رستوران در طول سال‌ها نام‌های متعددی به خود گرفت و نام فعلی خود را از سال ۱۸۲۹ دارد.
امروزه این کافه‌رستوران مقصدی برای مصرف‌کنندگان غذاهای سنتی پرتغالی است که در آن غذاهای مختلفی با ماهی کاد سرو می‌شود. یکی از برجسته‌ترین شاخص‌های این رستوران میزی منصوب به فرناندو پسوا، بزرگترین شاعر پرتغالی است که درگذشته همیشه غذای خود را روی آن صرف می‌کرده است.
«سوبرینو دی بوتین» قدیمی‌ترین رستوران برجای‌مانده در سراسر شبه جزیره ایبری است. این رستوران نام خود را از این ماجرا گرفته است که یک فرانسوی به نام ژان بوتین با روحیه‌ای کارآفرین به پایتخت اسپانیا نقل مکان می‌کند و تصمیم می‌گیرد در سال ۱۷۲۵ یک کافه تأسیس کند. سوبرینو دی بوتین در کمتر از دو سال دیگر ۳۰۰ ساله می‌شود و هنوز پا بر جا است؛ موفقیتی قابل‌توجه برای هر کسب‌وکار ممکن. نکته قابل‌توجه‌تر اینکه ساختمان کافه حتی قدیمی‌تر است و تاریخ قید شده در سند آن به سال ۱۵۹۰ باز می‌گردد.
این رستوران که پس از مرگ ژان بوتین به برادرزاده‌اش رسید، در سال ۱۷۵۳ توسعه یافت و خود را وقف سرو غذاهای کلاسیک فوق‌العاده کاستیلیان کرد که خوشمزگی آنها باعث شد حتی در رمان «خورشید نیز طلوع می‌کند» اثر ارنست همینگوی نیز به آن اشاره شود.
تاریخ تأسیس رستوران لَتوق دَقژون به سال ۱۵۸۲ بازمی‌گردد، یعنی زمانی که غذا خوردن در بیرون از خانه هنوز یک رویداد جدید بود. نخستین مشتریان آن نیز پادشاهان فرانسه بودند. با این وجود اسناد مربوط به رستوران برج نقره‌ای فرانسه وقایع پیش از سال ۱۸۶۰ را نشان نمی‌دهد و داستان‌های مربوط به گذشته‌های دور در آن نسل به نسل منتقل شده است. حتی گفته می‌شود این داستان‌ها می‌تواند ترفندهای بازاریابی باشد. با این حال تاریخی بودن این مکان شگفت‌انگیز که منظره‌ای باشکوه از کلیسای نوتردام در سراسر رود سن را ارائه می‌دهد، محرز است. این رستوران اوج تجمل غذایی و متنوع‌ترین نوشیدنی‌ها را ارائه می‌دهد.
تأسیس این رستوران یونانی در ناحیه پلاکا آتن به سال ۱۸۹۸ باز می‌گردد و هر چند تاریخچه آن هم‌چون دیگر همتایانش طولانی نیست، اما به‌طور قطع پرفراز و نشیب بوده است. کافه قدیمی پساراس حوادث مختلفی هم‌چون دو جنگ جهانی را پشت سر گذاشته است که پایتخت یونان را ویران کرد و کسب‌وکارهای آن را به تعطیلی کشاند، اما هر بار صاحبان پساراس در بازگشایی آن مُصِر بودند.
رستوران «شستیکا» سال ۱۷۷۶ تأسیس شد اما بنای آن قدیمی‌تر است. این رستوران در ابتدا به گاری‌هایی خدمت می‌کرد که مسیر بین تریست و وین را طی می‌کردند و به مکانی برای استراحت و راه‌اندازی مجدد نیاز داشتند، به همین دلیل عنوان مسافرخانه را از آن خود کرد. شستیکا امروز محلی برای صرف غذاهای سنتی اسلوونیایی سالم مانند گولاش، اشتروکلجی، کرانسکا کلوباسا، پوتیکا و پای جیبانیکا است.
قدیمی‌ترین مرکز پذیرایی کپنهاگ «دت لیل آپوتک» به معنای داروخانه کوچک است که گمان می‌رود پیش از تغییر مدل کسب‌وکار با هدف بهبودی از طریق غذا یک داروخانه بوده باشد. این رستوران در سال ۱۷۲۰ تأسیس شده است و در نزدیکی دانشگاه کپنهاگ قرار دارد. دت لیل آپوتک دارای چهار اتاق غذاخوری دنج است و طیف گسترده‌ای از ساندویچ‌ها را با منوی باز ارائه می‌دهید. مانند هر رستوران تاریخی، دت لیل آپوتک نیازی به صرف زمان برای اثبات نام و اعتبار خود ندارد. مشهورترین فرد دانمارکی، هانس کریستین اندرسن، داستان جوجه اردک زشت خود را حین صرف شاه ماهی با پیاز، کیپر، نان و کره در این رستوران نوشت.
هرچند توافق چندانی بر سر این موضوع میان براتیسلاوایی‌ها وجود ندارد، اما به‌نظر می‌رسد قدیمی‌ترین رستوران در شهر آنها «لبرفینگر» است که در سال ۱۷۵۲ تنها به عنوان یک آب‌میوه‌فروشی تأسیس شد. با این حال نوادگان مستقیم مؤسس آن ادعا می‌کنند که لبرفینگر مسافرخانه‌ای است که برای نخستین بار در سال ۱۷۵۹ آغاز به کار کرد و یکی از نخستین مکان‌ها برای پذیرایی از میهمانانی بود که به منطقه تازه تأسیس پترژالکا در ساحل رود دانوب می‌آمدند.
نام فعلی این رستوران از فردی گرفته شده است که در سال ۱۸۹۵ به خرید آن اقدام کرد که مدعی شد رستوران وی شاهد حضور امپراتور فرانتس ژوزف اول بوده است. لبرفینگر در دهه‌های اول قرن بیستم به‌عنوان تأمین‌کننده بهترین کوفته آلو در شهر براتیسلاوا شناخته می‌شد.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهرهای جهان شهرهای اروپایی کشورهای جهان کشورهای اروپایی پایتخت های اروپایی قدیمی ترین رستوران ها غذا خوردن در رستوران رستوران پایتخت اتحادیه اروپا نوستالژی معروف ترین رستوران ها رستوران های معروف کافه های معروف شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق قدیمی ترین رستوران رستوران ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۰۵۳۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
صدور ۲۹ مجوز تأسیس موزه خصوصی طی ۲ سال گذشته
قائم‌مقام وزیر و معاون میراث‌فرهنگی کشور گفت: طی دو سال گذشته نیز ۲۹ مجوز به‌منظور تاسیس موزه خصوصی صادر شده و ۷۴ موزه خصوصی تمدید مجوز شدند. - اخبار اجتماعی -
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، علی دارابی؛ نشست قائم‌مقام وزیر و معاون میراث‌فرهنگی کشور اظهار کرد: ما قدردان کار بزرگ مجموعه‌دارها در حفاظت و حراست از فرهنگ، میراث و هویت کشور هستیم.
او افزود: هیچ دولت و حاکمیتی بدون مردم معنا پیدا نمی‌کند، هویت و حیات میراث‌فرهنگی وابسته به مردم است. نقش دولت، تسهیلگری، حمایت و نظارت است و نباید در امور مربوط به تصدی‌گری ورود کند.
قائم‌مقام وزیر و معاون میراث‌فرهنگی کشور، موزه‌ها را تابلوی راهنمایی برای جامعه امروز عنوان کرد و افزود: کاردکرد موزه‌ها صرفاً جمع‌آوری و ارائه گنجینه‌ها نیست بلکه علاوه بر نگاهداری از تاریخ خوانش و راه حلی برای امروز و فردای جامعه محسوب می‌شوند و در دیپلماسی فرهنگی نقشی موثر دارند.
تشکیل کارگروهی به‌منظور احصاء و پیگیری موضوعات مطرح شده در جلسه، اختصاص مکانی به عنوان دفتر انجمن مجموعه‌دارها، برگزاری نشست سالانه و تجلیل از برترین مجموعه‌دارهای کشور، معرفی مجموعه‌ها و مشارکت در تهیه بانک اطلاعاتی، از دیگر نکات مطرح شده از سوی معاون میراث‌فرهنگی بود.
دوره تخصصی "داوری مهر اصالت ملی" برگزار میشوداو همچنین مجموعه‌دارها را گنجینه‌ای از تجربه، دانش عشق، انگیزه و اراده دانست و افزود: از آنجا که آموزش پایه توسعه است، برگزاری کارگاه‌های آموزشی از سوی مجموعه‌دارها ضرورت دارد.
قائم‌مقام وزیر و معاون میراث‌فرهنگی همچنین به شعار «هر شهر یک موزه» برای تحقق اشاره کرد و جانمایی مکان موزه‌ها را در شهرهای مختلف مورد تاکید قرار داد.
دارابی، اقتصاد میراث‌فرهنگی را موضوعی مورد غفلت واقع شده عنوان و به ضرورت تدوین تقویم رویدادهای میراث‌فرهنگی اشاره کرد.
او با بیان اینکه در حال حاضر سند ملی میراث‌فرهنگی و سند ملی موزه‌داری کشور با مشارکت بخش خصوصی در حال تدوین است از مجموعه‌دارها خواست در این راستا نظرهای خود را مطرح کنند و مشارکت داشته باشند.
صدور 64 مجوز مجموعه‌داری در دولت سیزدهم
هادی میرزایی؛ مدیرکل موزه‌ها با اشاره به برگزاری این جلسه به‌منظور توسعه همکاری و ایجاد زمینه‌ای برای شناسایی اشیاء تاریخی در اختیار افراد و ترغیب فعالیت به شکل قانونی ادامه داد: در طول دو سال گذشته 64 مجوز مجموعه‌داری صادر شد و 78 مورد تمدید مجوز انجام گرفته و در سامانه جام نیز 71 هزار شیء توسط مجموعه‌دارها ثبت شده است.
او ادامه داد: طی دو سال گذشته نیز 29 مجوز به‌منظور تاسیس موزه خصوصی صادر شده و 74 موزه خصوصی تمدید مجوز شدند.
4500 مجموعه‌دار خصوصی داریم
منوچهر لطفی؛ رئیس انجمن مجموعه‌داران ایران با اشاره به شناسایی 4500 مجموعه‌دار خصوصی در کشور افزود: تخمین می‌زنیم مجموعه‌دارهای سراسر کشور 8 هزار و 500 نفر باشند که نیمی از آنها را شناسایی کرده‌ایم و تلاش انجمن مجموعه دارها نزدیک‌کردن فعالان این حوزه و تعامل با وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی بوده است.
او با بیان اینکه تهران دارای 500 مجموعه دار حرفه‌ای است، ادامه داد: از این تعداد 200 نفر آمادگی تاسیس موزه را دارند که اگر 200 مکان از سوی وزارت میراث‌فرهنگی در اختیار آنها قرار بگیرد موزه‌هایی بی‌نظیری را در کشور خواهیم داشت.
لطفی هدف از تاسیس انجمن مجموعه‌دارها را معرفی و شناخته شدن این افراد عنوان و ابراز امیدواری کرد این مهم تحقق پیدا کند.
همچنین در بخشی از این نشست، مجموعه‌دارهای حاضر به بیان نظر، پیشنهاد و دغدغه‌های خود پرداختند که اختصاص مکانی برای دفتر انجمن مجموعه‌دارها، تشکیل کارگروه ویژه و حمایت به‌منظور برگزاری نمایشگاه در سایر کشورها از مهم‌ترین موضوعات مطرح شده بود.
حسن امین (استاد دانشگاه گلاسگو، حقوقدان، مؤلف و مجموعه‌دار کتاب و نسخ خطی)، محبوبه کاظمی دولابی، قنبرعلی کرمانی، علیرضا عسگری، کامران نجف‌زاده، ناصرالدین حسن‌زاده، راما وزیری، سیدحسین موسوی یکتا، آرمین شهریاری، خسرو احمدوند، عبدالعلی پژویان، رضا سمایی، پویا خادمیان، بهنام بیگدلی، محمود دلیر، محمدامیر راد و میریام گوتس (مدیر سراموزه راهگشای بادرود و همسر فرانسوی الاصل محمد رهگشا که بیش از 25 سال است در ایران سکونت دارد) در این جلسه حضور داشتند. گوتس با اشاره به علاقه وافر خود به فرهنگ و هنر ایران گفت: گمان می‌کنم من ایرانی‌ترین فرد این جلسه هستم!
انتهای پیام/
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است